Δευτέρα 6 Ιουλίου 2009

Σύγκριση

Και τα τρία project διαπνέονται από κοινές λογικές αλλά κινούνται και προς διαφορετικές κατευθύνσεις. Το συνεκτικό τους σημείο έγκειται στην οικολογική ευαισθησία και κυρίως, στη βαρύτητα που δίνεται στο παγκοσμίως κρίσιμο ζήτημα της ενέργειας και της περιβαλλοντικής μόλυνσης. Έτσι, και στα τρία project συναντάμε προτάσεις για τη χρησιμοποίηση εναλλακτικών μορφών ενέργειας φιλικών προς το περιβάλλον και την ελαχιστοποίηση των επιβλαβών εκπομπών. Τη δημιουργία, γενικότερα, ενός ‘πράσινου’ αστικού περιβάλλοντος που θα σέβεται το φυσικό περιβάλλον και θα ενδυναμώνει τους δεσμούς του ανθρώπου με τη φύση.

Επιμέρους, το Harvest Green Project και η Tolerant City χαρακτηρίζονται από μεγαλύτερη συνάφεια. Διακρίνονται για την ήπια ανάπτυξη, τις μικρές κλίμακες και για την επιδίωξη της επίλυσης ζητημάτων της καθημερινής επιβίωσης όλων των κοινωνικών στρωμάτων και τη βελτίωση των συνθηκών ζωής μέσα στο αστικό περιβάλλον. Η Tolerant City δίνει μεγαλύτερη έμφαση στο κοινωνικό κομμάτι με το όραμα μιας πολυπολιτισμικής, εναλλακτικής, ζωντανής πόλης, ενώ το Harvest Green Project προάγει το ζήτημα της βιωσιμότητας, της οικολογίας, της τροφής και της διείσδυσης του πρασίνου στην πόλη εντάσσοντας το σε κάθε πτυχή της ζωής και του κτισμένου χώρου, δημιουργώντας μικρές πράσινες γειτονιές.

Από την άλλη μεριά, το Zira Island κινείται στην ίδια περιβαλλοντική και ενεργειακή λογική, δεν προτίθεται όμως να λύσει καθημερινά οικιστικά προβλήματα αλλά να δημιουργήσει ένα οικολογικό μοντέλο για ένα πολυτελές θέρετρο αναψυχής. Το πεδίο απεύθυνσης, λοιπόν, περιορίζεται σε όσους έχουν την οικονομική άνεση να εξασφαλίσουν την αναψυχή σε ένα πολυτελές περιβάλλον με γήπεδα γκολφ και ιδιωτικές βίλες και παραλίες. Τέλος, οι κλίμακες που χρησιμοποιούνται είναι πολύ μεγαλύτερες καθώς στόχος του σχεδίου ήταν οι επεμβάσεις να προσομοιάζουν σε βουνά.

Σάββατο 27 Ιουνίου 2009

Harvest Green Project

Η ομάδα Romses Architects σχεδίασαν το Harvest Green Project-02 ως μέρος ενός ευρύτερου προγράμματος στο Βανκούβερ, που ονομάζεται “the 2030 challenge”.

Η ιδέα του harvest green project-02 έχει τις ρίζες της στην αμφισβήτηση του κατεστημένου που υπάρχει στον τρόπο με τον οποίο η τροφή και η ενέργεια παράγονται και διανέμονται στις πόλεις, τις γειτονιές και τα σπίτια.

Η πρόταση του harvest green project είναι η εφαρμογή ενός νέου ‘πράσινου δικτύου ενέργειας και τροφής’ στις γειτονιές και τα δρομάκια της πόλης, τα οποία θα μετατραπούν σε αγωγούς πράσινης ενέργειας και τροφής ή σε ‘πράσινους δρόμους’, όπου η ενέργεια και η τροφή θα συλλέγονται από μικρές μονάδες ζωής και εργασίας ενός νέου τύπου σπιτιού, του laneway house.

Μια διάταξη από κινητά, προκατασκευασμένα laneway houses (‘modpods’) προτείνονται ώστε να καλύψουν την αναγκαία στέγαση για την πόλη, αλλά και, εξίσου σημαντικό, για να λειτουργήσουν ως κόμβος βιώσιμης ενέργειας και αστικής αγροτικής υποδομής που θα εξυπηρετεί τόσο τα ίδια τα σπίτια όσο και τα παρακείμενα τους ή και την πόλη ολόκληρη.

Τα laneway homes θα λειτουργήσουν ως εξοπλισμός για τη συλλογή ανανεώσιμης ενέργειας όπως η ηλιακή και η αιολική. Το ενεργειακό πλεόνασμα θα πωλείται πίσω στις εταιρίες ενέργειας και θα τροφοδοτεί το ενεργειακό σύστημα και της υπόλοιπης πόλης. Η ιδέα της συλλογής, του harvesting, χρησιμοποιείται και πιο κυριολεκτικά στο project, όπου τα δρομάκια και τα modpods λειτουργούν ως σημεία συλλογής του νερού της βροχής και της παραγόμενης αστικής τροφής. Ιδιωτικές και κοινοτικές κινστέρνες βρόχινου νερού θα προσφέρουν άρδευση σε πράσινες ταράτσες όπου θα καλλιεργούνται τρόφιμα, σε ιδιωτικούς και κοινοτικούς κήπους με φρούτα και λαχανικά και σε κατακόρυφους κήπους που θα αναπτύσσονται στις προσόψεις, τα δρομάκια, τις αυλές και τους χώρους μεταξύ των κτιρίων. Στόχος είναι οι ιδιοκτήτες των σπιτιών να αναθεωρήσουν την εμμονή με το γκαζόν και να δημιουργήσουν ιδιοκτησίες που θα συμβάλλουν στη παραγωγή τροφής μέσα στον αστικό ιστό.

Εμπνευσμένο από τα παραδοσιακά σπίτια μικτής χρήσης που συναντώνται στην Κίνα, τα ‘hutongs’, το harvest green project έχει ως σκοπό να μετατρέψει τα κρυμμένα δρομάκια του Βανκούβερ σε ‘πράσινους δρόμους’, ένα νέο χώρο συνάντησης και τομής των περιβαλλοντικών, κοινωνικών, αστικών και κοινοτικών προσδοκιών, με σεβασμό παράλληλα στα ήδη υπάρχοντα σπίτια των παρακείμενων γειτονιών.

Μια προτεινόμενη ζώνη 10μ. στο πίσω μέρος της ιδιωτικής οικογενειακής γης θα προορίζεται για τη δημιουργία μιας ευέλικτης ζώνης όπου θα μπορούν να ζουν, να εργάζονται ή να τη νοικιάζουν στην κοινότητα ή την πόλη για την πραγματοποίηση περιβαλλοντικών προγραμμάτων, όπως κοινοτικούς κήπους, parking συνεργατικών αυτοκινήτων – που τα μοιράζεται δηλαδή όλη η κοινότητα- κοινοτικούς συλλεκτήρες ενέργειας, κοινοτικές κινστέρνες και μικρά παρκάκια. Καθώς τα ιδιωτικά κομμάτια γης θα αναπτύσσονται σε laneway houses το συνηθισμένο πλακοστρωμένο δρομάκι των 6μ. θα αναδιαμορφωθεί σε μια πλακόστρωτη επιφάνεια 4μ. με αστικό εξοπλισμό όπως κήπους που θα εκμεταλλεύονται το νερό της βροχής, bio-swales για την απορροή και τον καθαρισμού του δρόμου και κολονάκια ελέγχου της κίνησης.

Ως κατασκευαστικό στοιχείο προτείνεται μια ‘πράσινη’ δομική μικρο – μονάδα που θα μπορεί να στοιβαχτεί, να αντικατοπτριστεί, να περιστραφεί κατακόρυφα και να τοποθετηθεί σε διάφορες διαμορφώσεις και μεγέθη ώστε να δημιουργήσει μια δυναμική εμπειρία της φόρμας του κτισμένου χώρου κατά μήκος των πράσινων δρόμων. Η κλίμακα των προκατασκευασμένων μονάδων θα είναι τέτοια ώστε να εφαρμόζουν στις πλατφόρμες των φορτηγών. Με τον τρόπο αυτό ενισχύεται η προσαρμοστικότητα, διευκολύνεται η κατασκευή, ελαχιστοποιείται η σπατάλη κατασκευαστικών υλικών και μειώνονται τα κατασκευαστικά απορρίμματα. Παράλληλα, η γρήγορη τοποθέτηση μειώνει την αστική και οικολογική όχληση της γειτονιάς.

Τέλος, επιπρόσθετα στο να παρέχουν αναγκαία αποθέματα στέγης προς ενοικίαση, αυτά τα ‘κελύφη’ ζωής και εργασίας θα επιτρέπουν και ‘καθαρές’, περιβαλλοντικά φιλικές, προγραμματιστικές χρήσεις όπως home office, ξενώνες bed and breakfast , μαγαζιά με τρόφιμα που παράγονται μέσα στην γειτονιά και μικρής κλίμακας μαγαζιά καθημερινής ανάγκης.